Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар

Қу түлкі

Жолбарыс бір Түлкіні ұстап алады. Түлкі құйрығын бұлаңдатып, тұмсығын жоғары көтеріп:

— Мені жей алмайсың! Мен осы орманға қожалық етуге келгенмін, – дейді.

Жолбарыс Түлкіге олай бір, былай бір қарап, сенбей:

— Мүмкін емес, – дейді.

— Сенбесең, менімен бірге орманға жүр. Ондағы барлық аңдардың менен қалай қорқатынын өз көзіңмен көр, – дейді Түлкі.

— Жарайды, көрсек көрейік! – дейді Жолбарыс.

Түлкі Жолбарыстың алдына түсіп, аяқтарын паңдана басып жүріп отырады. Жолбарысты көрген аңдар мен құстар зәресі ұшып, тым-тырақай қашады, үңгір мен індеріне тығылады, құстар ұяларын тастай, аспанға ұшады. Сонда қу Түлкі тұмсығын онан сайын көтере түсіп:

— Ал, енді көзің жеткен шығар! Менен қорықпайтын жан бар ма екен?–дейді.

— Иә, сен шынында да айбарлы екенсің, – деп Жолбарыс жайына кетіпті.

Назар аудар:

Түлкі мен Қораз

Түлкі мен қоян

Түлкі, тасбақа және кене

жолбарыс түлкі ертегі ертегілер Қу түлкі Қу түлкі ертегісі қазақ ертегілері қысқа ертегі аңдар туралы ертегілер қулық Ертегілер елі

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:

Пікірлер (1)

Динара

Керемет ертегі

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Соңғы жоспарлар

Пікірлер