Өлең, жыр, ақындар

Милостық Венера

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1860
Кеңдігі ме өмірдің,
Тарлығы ма?!
Ойлы көзге дүние жарлы мына.
Венераны көрген жан сене алмайды
Бұдан басқа сұлудың барлығына.
Бір құдірет сен одан, сірә, көрдің,
Мойыныңды кетерде бұра бердің.
Күндіз демей,
Түн демей,
Алдында оның
Тұра бергің келеді,
Тұра бергің.
Күлем десең күле бер миығыңнан.
Сыр оқыдым көзіңнің қиығынан:
Аз болғандай көргенің,
Қарағаның,
Сипағың кеп кетеді иығынан!
Солай әлі Мысырда,
Әлі Үрімде...
Не істесе де таланттың әмірінде.
Осы жолы
Адамнан жеңілгенін
Мойындаған шығар-ау Тәңірің де!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп балалы үй

  • 0
  • 0

Өсекшінің қысқармаған штаты,
Ол келеді сөздің отын тұтатып.
Екі сұлу бірін-бірі кекетіп,
Екі мықты бірін-бірі мұқатып.

Толық

Шопан

  • 1
  • 4

Тұрмын деп астанада, нән қалада,
Алмаймын таңдана да, паңдана да,
Біз жүрміз автобуста сығылысып,
Сен болсаң бір өзіңсің маң далада.

Толық

Өзіміз туралы ода

  • 0
  • 0

Тарғындарға жүкті болып анамыз,
Туған жерде айтылады көп аңыз.
Түмен-түмен тұяқтардан кейін де
Қызғалдаққа толып кеткен даламыз.

Толық

Қарап көріңіз