Өлең, жыр, ақындар

Қарашаған басында

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 987
Қарашаған басында
Жолықты бір шал маған.
Ол туғалы осында
Қырық жыл балық аулаған.
Көк дауылдан жалықпай,
Әлі де ауын салмақшы.
Арғы атасы Балықбай,
Бергі атасы Қармақшы.
Бар мінезін теңіздің
Көкейіне орнатқан.
Қазағы емес ол түздің
Құба дәнде мал баққан.
Оның малы - май балық
Жатқа білер өрісін.
Қайсы балық қай уақыт
Аударады қонысын.
Аз-ақ айтар сөзі де,
Көрсе-дағы талайды.
Кеп сөйлесең, өзіңе
Таңырқанып қарайды.
Көздері өткір ал бірақ,
Бір қараған кезде шын,
Кеудеңе бір бал бұлақ
Құйылғандай сезесің.
Күнде айқасып. Күреспен
Өткізген соң мезгілді,
Күн есебін білместен,
Аттандырып тез жылды.
Жүргеннен бе, не ғажап,
Не сиқыры бар мұның?!
Шаштарында болмайды ақ
Бұл араның шалының.
Кетер ме естен сол мекен,
Сол өзгеше бір туыс.
Жұмысшы тап сонда екен
Қазақтағы бір тұңғыш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табрида тамашалары

  • 0
  • 0

Қырмызы Қырым, тау Қырым,
Қызығың неткен көп еді.
Жұпарға толы бауырын,
Қай жомарт күнде себеді?!

Толық

Аутком ағасы

  • 0
  • 0

Үйінде болдым біраз күн
Жанымен жарқын туысып.
Оңаша оймен жыр жаздым,
Төңірек толы тыныштық.

Толық

Алматы — ару

  • 0
  • 0

Ал, ару, сен дегенде жыр ағылды,
Бір ағын басып-озып бір ағынды,
Кеудемнен қотарылды асау толқын,
Білмеймін қалай бастап, тынарымды.

Толық

Қарап көріңіз