Өлең, жыр, ақындар

Аяз – жеңгем

  • 30.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3515
Аяз, аяз!
Бозарды бет шымырлап,
үлпек қарда ізім қалды қыбырлап.
Қыс келгенін, мұз басқанын даланы,
суық жел тұр құлағыма сыбырлап.
«Бұрынғыдай иығыңды керме!» – деп,
өн бойыма ызғар шықты өрмелеп:
кешке жақын жанай өтіп көрме деп,
боз қырау тұр қыз әйнегін перделеп. .
Аяз-жеңгем қориды сол қызды анық,
Өзім түгіл
Көзімнен құр қызғанып;
Күйеуі бар – ұмытқан ғой құдайды –
Құлағымды жазықсыз
Қызартқанша бұрайды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақбоз

  • 0
  • 0

Құйрық-жалы әдемі
төрт тұяғы балғадай
ақбоз атым бар еді —
әй, жалған-ай, жалған-ай.

Толық

Сарапшы

  • 0
  • 0

Түгі түрлі деп сынап тоты құсты
Кірісті іске бір мықты оқымысты.
Тағдыр салса — кім тартпас ауыр сынын —
Жұлды талдап тотыны қауырсынын.

Толық

Ескерткішке

  • 0
  • 0

Сен ғана үнсіз бұл аспанның астында,
Үнсізсің сен, үнсізсің ғой, тас тұлға.
Көп қараумен, жыл легіне – тасқынға
Қартайдың ба, әлде әлі, жассың ба?

Толық

Қарап көріңіз