Өлең, жыр, ақындар

Өз көзіммен

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1742
Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.
Зырылдайды кинолента-уақыт –
Көре алсам-ау соның бәрін үлгеріп…
Мен анамды таныған ем ең алғаш
Осы көзбен – енді неге жаңылам!
Содан кейін...
туған жердің үстінде
аспанымды танығам.
Келе-келе кетті «ұсақтап» бұл көзім –
Көрер болдым көрші қыздың бұрымын.
Елеусіздеу алып өтті күн де өзін,
Екі бөліп көк аспанның күмбезін.
Соны көріп үйренген көз, міне енді
Көріп отыр кабинетті, кілемді.
Бұл жанарда қанша ай мен жыл өлді? –
Жоқ, өлген жоқ, бәрі маған тиелді.
Мен тірімін, жылдар тірі мен көрген!
Менің санам – естеліктер жинағы.
Бәрін де мен ұмытар ем,
Осы көзде тұрмаса
ана байғұс аспанымның дидары...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінезім жеңілдеу ғой кейде менің...

  • 0
  • 0

Мінезім жеңілдеу ғой кейде менің.
Күлгенім, күрсінгенім, сөйлегенім –
Бәрі де көрінген-ді саған жұмбақ,
Екеуміз таныс болған сонау жылда-ақ.

Толық

Уақыт жоқ, уақыт жоқ өлуге

  • 0
  • 0

Уақыт жоқ, уақыт жоқ өлуге,
Айналмайды, айналмайды бал уға.
Жанған оттың хақысы жоқ сөнуге,
Болса да еркі шикі қидың жануға.

Толық

Календарь аударды бір бетін

  • 0
  • 0

Календарь аударды бір бетін,
Сонымен бірге өшті көне жыр.
Өлімді жек көрсе кімде-кім,
Сол өмір!

Толық

Қарап көріңіз