Өлең, жыр, ақындар

Мейізек

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 956
Заулап желеді қос күрең ат,
Мен келемін батып ойға,
Туған жерді сүйе қарап,
Сыр пернесін шерткен бойда.
Жол жағасы толықсиды,
Піскен егін желге ырғалып.
Жерді танып ой шалқиды,
Билеп қиял кетеді алып.
Мынау жайлау бір кездегі
Даумен жайлап, шумен көшкен.
Жазда жанжал, күз келгенде,
Елсіз меңіреу дыбысы өшкен.
Мынау, жайлау Мейзек еді,
Кім абайлап сырын сезген,
Ел еңбексіз бір кез еді,
Көшіп желдеп аңша кезген.
Бүгін Мейзек кен қоймасы,
Жаңа бес жыл кілтін ашқан.
Егіс болып айналасы,
Дала бейне маржан шашқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарқаралы

  • 0
  • 0

Арқаның шоқтығындай Қарқаралы,
Қондырып ақбас нардан қарқараны.
Ақбаян арқа аруы аңыз дейді ел,
Кеткен деп тауға қойып Қарқараны.

Толық

Сарыжайлау

  • 0
  • 0

Сарыны жүйткіп сарыжайлау
Құлазып Арқа желіндей,
Күйінген бір үн бай - байлау
Күңіренген күйзеу еліндей.

Толық

Есентукидегі бір бақта

  • 0
  • 0

"Бейне ағылшын бағындай" деп
Неге айтты екен осынау бақты.
Ағашы, құсы тағыдай көп
Кемітті екен кім бұл жақты.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар