Көктем
- 0
- 0
Көңілді көкке өрлетіп көктем жыры,
Көл шалқып көк майса боп ой мен қыры,
Сылаңдап сылқ-сылқ күліп сайда бұлақ,
Мал мен жан масайраған жазғытұры.
Қиырдан көрсем қараңды,
Елжіреп құштар жүрегім,
Ұмытып кәрі жарамды,
Елестер ескі тілегім.
Тың құнары жатты бұғып тереңде,
Дегендей - ақ "оңайлықпен берем бе?"
Қалың қыртыс, қау өсімдік қалқалап,
Дала барын қымтай берді тереңге.
Сара
Сапарғали Бегалиннің Наржан үшке толғанда өлеңі ұнады