Есентукидегі бір бақта

"Бейне ағылшын бағындай" деп
Неге айтты екен осынау бақты.
Ағашы, құсы тағыдай көп
Кемітті екен кім бұл жақты.
Келдік біз сол бақты аралап,
Ағашы қалың бойлап өскен.
Бөлеген нуға бұл кең алап,
Аңқытып жұпар самал ескен.
Екпей өскен көк майса гүл,
Әсем сұлу тоғайлары,
Еркін ұшқан сайрап бұлбұл,
Төгіліп гүл шоқ, айдары.
Өткінші бір жаңбыр бүркіп,
Гүл жапырағын жапты моншақ,
Мөлтіп қағып күміс бүртік,
Айнала орман тұрды қоршап.
Жауын тоқтап, күн ашылды,
Шұғыласын мол төкті жерге.
Жайнап гүлдер көк жасылды,
Төсеп бетін жібек желге.
Күн шұғыласын төгіп көктен,
Мүлгіп орман, тынған жан-жақ.
Біз ықтаған бәйтеректен
Түсті үзіліп жалғыз жаңғақ
Біз екеу ек баққа келген,
Серуендеп кеңес құрып,
Сырлас емес, сыйлап ерген
Құрметпенен көңіл бұрып.
Жаңғақты алып ұсындым мен
Қасымдағы серігіме.
Бұл жаңғақты белгіге ал сен,
Жаңғағы не, өрігі не!
Жан қалтаңа сал жаңғақты,
Сақта ойыңда серуен жәйін.
Есіңе алып мынау бақты
Ойландырсын көрген сайын.

---