Өлең, жыр, ақындар

Өлең - көктем

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3805
Құстар әні думан ғып бар алапты,
Қайқы бұлақ сай-сайға тарап ақты.
Бар қызығын төсіне жиып алып,
Барақатты, бағыбан дала жатты.
Бәйшешек пен қызғалдақ қырда дүреп,
Маған бейне дейтіндей: "жырла, жүрек!"
Гүлді кешіп жүргенде,
Кенет менің
Кеудем көктемгі аспандай шулады кеп!
Жер ұғысып жаныммен, көк тілдесіп,
Жасыл дария үстінен өттім көшіп.
Сансыз сурет,
Қисапсыз қиқулы әнге
Көз талдырып,
Даусымды кеттім қосып.
Ақындықтың қазір мен күйін кештім,
Өлеңіммен келеді түйін шешкім.
Көктем келген, нөсерлі жанымдағы
Сезер ме екен ғажайып күйімді ешкім?!

1978 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылылық Отаны

  • 0
  • 0

Менің кеудем — жылылықтың Отаны,
Түнсіз таңдар алма-кезек атады.
Алатаудың мәңгі ерімес мұз-қары
Жүрегімде еріп кетіп жатады.

Толық

Жылқышы

  • 0
  • 0

Кештіғұрым сәуріктер қырқысып ап,
Құйрық теуіп шет жақта кіл қысырақ. —
Самолеттің жолындай шаң қалдырып,
Шыңырауға құлайтын жылқы шұбап.

Толық

Санамақ

  • 0
  • 0

"Жеті қарақшы — жеті жұлдыз",
Сол жетеудің бірімін.
"Ақбоз, Көкбоз — екі жұлдыз",
Екеуін де мініп кеткен ұрымын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар