Өлең, жыр, ақындар

Арбасу

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1099
Қылығыңмен қытықтап,
күлім қағып,
Алардай-ақ ақынның жынын қағып,
Өртемек боп жанымды,
Осы кеште
Отырсың-ау бекерге тынымды алып!
Балаусасың шыққан бір ерте көктеп,
Қимылдасаң кетесің еркелеп тек.
Арынымен, сезімнің жалынымен
Жақындайсың,
Жандырып, өртемек боп.
Насырыма қайтесің тиіп, қарғам,
Тиіспеші! —
Мұңым бар иық талған.
Жандырам деп жанымды әуре болма,
Әлдеқашан ол байғұс күйіп қалған!..
* * *
Қыз едің керім
Сен деген —
Тағдырың жалқы сый берген.
Жердегі барлық пендеге
Биіктен қарап үйренген.
Жаутаңдап тұнық жанарым,
Көз салғам саған,
Құдірет! —
Биіктен маған қарадың
Жердегілердің бірі деп.
Омыратындай омырға
Менде бар күйік, менде — шер.
Қосылып қалың тобырға
Болмаспын, сірә, жермешел!
Өшірем енді сезімді
Кигізген маған от-көйлек...
Армандап едім өзіңді,
Арманнан биік жоқ қой деп!..
Пәк арман болып бар әнім,
Кетемін көкке таратып.
Жарқ етер жұлдыз-жанарым,
Төбеңнен ағып баратып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Досқа жазған хаттардан

  • 0
  • 0

"...Қош айтам саған. Бақұл бол! —
Мен өлем, досым! —
Көр бар дейді ғой далада өлікке тегін.
Мұқағали мен Жұмекен, Төлеген қосын

Толық

Іңірдегі жыр

  • 0
  • 0

Түрленгенде құбыла сырласамын ымыртпен,
Менің көгіс мұңыма қызыл ірең жүгірткен.
Малдас құрып отырсаң ымырт түсе төбеде
Үйде жанған соқыр шам сезім құяр денеге.

Толық

Шағын хикая

  • 0
  • 0

"... Тұйғын емен айдындағы қуды ілген,
Сиремеуге тиіс — шулы, нулы іргем.
Бар ғаламның Жарастығын жырлаймын,
Әділетті қорғау үшін тудым мен!

Толық

Қарап көріңіз