Өлең, жыр, ақындар

Нығымет шал

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1208
Келген жан босағадан аттаса еппен,
Қақ төрде жамылып ап қақпа шекпен;
Жастыққа қызыл - ала жантайған шал
Бейне бір қыш құмандай шоққа шөккен.
Бұл үйде күй — дуалы, ән — дұғалы,
Боздатып бауыры бұлақ домбыраны;
Шөліркеп саумал іздеп енгенінде
Шал сазы мейіріңді қандырады.
Бірленіп жадау көңіл әрі - сәрі,
Түрленіп айналаңда сән ұшады.
Жиналған маңайына дүйім халық
Шай толы шыны аяқтай қағысады.
Жинаған жыр — жиһазды сарайы кең,
Әжім жүз — тағдырды айтар талайы кем. —
... Жарылып кетпесін деп қыш құманды
Зергерлер құрсаулайтын қалайымен.
Кей - кейде көрісуді мұрат қылып
Келсең сен,
қаупін айтар жылап тұрып:
"Көз жұмсам — ұл - келіндер домбырамды
Далаға тастар ма, деп, лақтырып?!"...

Ырсиып көгі кеткен керегесі,
Үзілген боз үйінің дөдегесі.
Жатады есі кетіп асық ойнап,
Жез көзді, без бәденді немересі.
"Осынау ұрпақ үшін гүл ататын,
Таттап ек, дейді, тірлік рахатын".
... Қуантқан дүйім жұртын
қариямды
Қиналам сөз таба алмай жұбататын

05.08.1983 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кабактағы жыр

  • 0
  • 0

Ақын досым, құйшы шарап, сыраңнан –
Тұншығайық, бір шығайық құмардан.
Көк түтіннің көзге жағып бояуын,
Қақсын қанат — қауырсыны кір арман.

Толық

Күзгі бақ

  • 0
  • 0

Келіп ем күзгі баққа мен,
Нуларымды іздеп шулаған.
Оқымақ болып жатқа өлең —
Шумағымды іздеп тумаған.

Толық

Ата – желік

  • 0
  • 0

Көкмойнақ атқа ер салып,
Шығайық қырға, жарай ма?
Елеуреп алған ер шабыт,
Артына енді қарай ма!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар