Өлең, жыр, ақындар

Іңірдегі жыр

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 846
Түрленгенде құбыла сырласамын ымыртпен,
Менің көгіс мұңыма қызыл ірең жүгірткен.
Малдас құрып отырсаң ымырт түсе төбеде
Үйде жанған соқыр шам сезім құяр денеге.
Көшпелі алтын - жал-жал құм,
Қыр жиделі, ой байсын.
Сондай сәтте жалғанның жалғандығын ойлайсың.
Бу ұшады өңірден көбігіндей бозаның,
Түседі еске - өмірден менің де ертең озарым.
Түсінбеймін құдайды,
Кең ғой менің мекенім.
Мына жұлдыз, мына айды қалай қиып кетемін?!
Толқып жұлдыз құртты езе,
Сорпа - теңіз жел ішкен.
Төгіледі бұлт - көже,
Сәл қисайған шөміштен.
Елтем сансыз елеске,
Қайтем соны көп көрсе.
Отырамын дөңесте,
"Шабан сары" жеткенше.
Бар ма, Тәңір, мұрсатың?
Жарымды ерте жылатпа.
Бұл ғұмырдың бір сәтін,
Қимаймын мен жұмаққа.
Ай мұрыны пістедей,
Көрмей кетсем сусадым.
Қалай жатам иіскемей,
Туған жердің жусанын?!
Шәуілдетіп желді үргіз,
Ақ қауырсын қара түн!
Тесіп өтсе оқ - жұлдыз,
Құсжолының қанатын.
Түннің демін ай жұтты,
Елтиді оған асқар шың.
Осыншама байлықты,
Артқа қалай тастарсың?!
Жан беруші құдірет,
Таңғаламын мен кейде.
Пендесімен бір рет,
Келісімге келмей ме? 
Өксіп сансыз өтті арман,
Бізді де ілер қармаққа.
Ешнәрсе алып кеткен жан,
Жоқ дейді ғой ар жаққа.
Ғұмырдың жоқ төлемі.
Не дер екен ендігі ой?
О дүниенің кедені
Тым қырағы болды ғой.
Талай келген бәйгеден,
Дәурен бізден қалады, ә?
...Бірақ, ана-оу Айды мен,
Алып кетем молама.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәлима қайыру

  • 0
  • 0

Бейбақ Ақын тар үйінде жатып ап,
Тәңіріге жалбарынды.
(Ақымақ):
"Жерім менен Елімді аман қыла гөр,

Толық

Күзгі өксік

  • 0
  • 0

Қыркүйек желі жаз өтті дей ме,
Қайтқан құс сыңсып аза етті бейне.
Өткен жазыма қайтқым келеді,
Қалпақ қылып ап газетті кейде.

Толық

Триптих

  • 0
  • 0

Түнгі бақта нұр кешу
Жерден Мәді шыққан жоқ, көктен Ғайса,
Жылдағыдай тағы да көк бел-майса.
Баяғыдай ұстайды балалығым,

Толық

Қарап көріңіз