Өлең, жыр, ақындар

Жоғал көзден, жаман елес

  • 18.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1130
Жоғал көзден, жаман елес,
Тұрған өсек, төпеп кіл.
Менің дуам - шарап емес,
Шылап берген етеккір.
Менің дуам айлы түнде қырды кезген аңсарым,
Терезесін қайғы – түрме,
Бұзып шықтым қанша мың.
Мен ұшырған көгершіндер,
Қаққан кезде қанатын,
Көгіс нұрды көрерсіңдер,
Сол қанаттан таматын.
Сол нұр айтып әңгімемді,
Жыр тіліне көшіргем.
Қозғамаймын мәңгіге енді,
Ол жайыңда, кешір ... мен!
Менің дуам ар шөлдеткен,
Аңсап жеткен Азаттық.
Өшті талай сарсаң беттер,
Аңсарымды мазақ қып.
Қанатымды кесіп алып,
Бөстек қылмақ май беттер.
Ұстата ма, есі жарық,
Аспандағы ай – кептер.
Қайдан білсін қанатсыздар,
Дөкір - талғам, дөй - сана.
Жүрегімді қанатса ызғар,
Соған да мәз, бейшара.
Мен даламның мұңын ішкем,
Пәк арманын көтергем.
Жер бетілік ібілістен,
Биік, үстем өтем мен.
Жоғал көзден, жаман елес,
Ергежейлі ой ғаріп.
Орал тездеп, самала кеш, жүрегіме ай жағып!
Ақ Ордасын ар билеген,
Болсын дейік бақ бүтін.
Періштелер әлдилеген,
Жөргегінде тәтті түн.
Ай көрсетіп маздап бағыт,
Төнген кезде төбемнен,
Қанат біте жаздап қалып,
Жерде, бірақ, өлем мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын ағаға жауап-жыр

  • 0
  • 0

Елге кетем, — дедің бе, — елде не бар? —
Толып жатыр ел жайлы менде де Зар.
Қасіреттен елге кеп құтылмақсың,
Таба алмайсың ей, аға, емге де нәр.

Толық

Мылқау түн

  • 0
  • 0

Құдайы беріп тағы жарғанаттың,
Тұнжырап қасымда тұр жарғабақ түн.
Саусағын бопса - үміттің сорып тұрып,
Сәлемін мыңқылдаған аңдамаппын.

Толық

Әттең!..

  • 0
  • 0

Жылқы жайған ту өңір толды құл мен кесекке,
Қоңсы қылған, қу өмір - доңыз бенен есекке.
Қабағымда қайғы ізі, мен жатырмын шалқалап,
Жарқылдаған ай жүзі қиялымды жаңқалап.

Толық

Қарап көріңіз