Қарапайым жыр
- 0
- 0
Біле алмадым — тірліктің шарты қандай?
Алды мұндай болғанда — арты қандай?..
Хақ сыйлаған қып-қысқа ғұмырымды
Жүрсе болды бәз - біреу тартып алмай.
Қара ағаш
Мынау — бала шағым өткен тау еді,Тау әуені қылды тағы шала мас.
Жан сырласым тірі екен ғой! — әуелі
Қара ағашқа сәлем бермеу жарамас.
Айналайын, табыстырған тағдырдан,
Сол күйінде тұр табиғат мұрасы.
Талай менің мейірімді қандырған,
Тартылған тек түбіндегі тұмасы...
Мауық басып зауықтасып алайын,
Аласұрмай сәл сабыр ет, тұз желі.
Қара ағаштың айғыздапты-ау самайын —
Ақпандар мен Шілделердің іздері...
Қара ағаштың құс таңдайлы парағы
Ғұмырымның қойыпты әнін өрнектеп.
Сезімімнің Нұрдан да Өткір Жанары
Жапырақтан Жазуларды терді ептеп.
Оқып едім әлгі Тылсым Жазуды —
Тасты жарған талайымды таныдым.
Сипап көрсем дініндегі әжімді,
Бұлқынды-ай кеп тереңдегі тамырым.
Қадалып кеп тұрдым біраз бадалып,
Парақтардан көп елесті аршып ап.
Қара ағаштың бұтағынан — қарамық
Қара тасқа жатты тырс-тырс тамшылап...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Павлодар облысы
Өте куш і -
Нурали
Керемет -
Әділ
Өте керемет
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі