Өлең, жыр, ақындар

Жастықтың жазғы жұртында – 3

  • 20.06.2019
  • 0
  • 0
  • 854
Күндер қайда, түндер қайда ? —
Біздер шығар мінбер қайда?..
Жан қытығын келтіретін
Құпиялы үндер майда.
Кірпіктерге тұнып қалған
Моншақтарда — үміт жанған.
Сырды сақтап жүр ме ол әлі
Сырғасымен құлыпталған?
Бозарады
Ай түн асқан,
Құлыптаулы жайқын — аспан.
Қандай күйге түсер екем,
Сол құлыпты қайтып ашсам?
Өзім еккен терегіме —
Сырымды айтып керегі не?
Қайта оралу береді не,
Жиырма жылғы өлеңіме?
Теңіз бастан бұлғана ма?
Терек түптен ырғала ма?
Мұңым бар-ды...
Кімім қалды —
Мен қимайтын бұл қалада?!
Жанға жара, жырға нала
Жамап мезгіл зыр қаға ма?
Ізсіз, тозсыз жыл жоғала,
Біздің Жастық тұл қала ма?
Қолын созған гүлдер де айға,
Түсіреді кімдерді ойға.
Жан қуысын үндер майда
Қытықтаған Түндер қайда?
Тауың — жарқыл, сайың — қаңқыл! —
Келген көктем жайында аңқыр.
Біздің сырды ұрлап алған,
Сырғаланған қайындар тұр.
Бұл жерде өткен мың түн де ойда,
Ал, киелі — бір Түн қайда?
Сол бір түннің құлпын ашар
Іліп кеткем Кілтімді айға.
Шөлім басып түн - тұмадан,
Жарама бұлт жыртып алам ...
Шың басында даусым қалды
Айға жетпей шырқыраған ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы бір хикая

  • 0
  • 0

Түн күркіреп, жалт ойнап тұр аспанда,
Есірік жел емінеді жас талға.
Ойналғандай түрлі-түсті музыка —
Бүкіл ғалам бір әуенге басқанда.

Толық

Жаздың түні-ай

  • 0
  • 0

Айдың нұры барша әлемді сырлап бір,
Сол нұрменен сурет салды құмдақ қыр.
Қонып алып жүрегіме дәл қазір,
Бір бозторғай мігір таппай шырлап тұр.

Толық

Сыйлық туралы хикая

  • 0
  • 0

Күні кеше гулеп кетті астана —
Өсек десе жан кіреді, ә, тасқа да...
"Үлкен кісі сыйлық беріп шақырса,
Анау ақын бармай қапты,

Толық

Қарап көріңіз