Өлең, жыр, ақындар

Жумайды қой құлағын

  • 24.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1009
Тамақтың буы бұрқырап,
Төргі дастархан құлпырад.
Бас ұстаған ақсақал
Бермекші балаға бір құлақ.

Тез өзгергені-ай түрінің,
Тыржитты және мұрынын.
Ауырып тұр ішім деп,
Асырмақ болды қулығын.

Біртүрлі бүгін жанары,
Бейтаныс тағамға балады.
Секем алып, сескеніп,
Жиіркеніп, жиырыла қарады.

Бір отырып, бір тұрып,
Қария көрсе де ұмтылып.
Жемеймін деді мен оны,
Жемеймін деді жұлқынып.

Жедел жүргізбей бір адым,
Жауабын тағы сұрадым:
«Жемейтін басты себебім –
Жумайды ғой қой құлағын».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауынгер

  • 0
  • 0

Жайға қарап жатпайын,
Жақсы ойыншығын мақтайын,
Тікұшағы тұр, әне,
Ұшағы да дап-дайын.

Толық

Әкеде әке бола ма?

  • 0
  • 0

Ішің бәрін сезеді,
Ілгеріні кезеді.
Томпаңдаған қызымның
Төрт жастағы кезі еді.

Толық

Әперші!

  • 0
  • 0

Мейірім тосқан күн бопты,
Онсыз қызық кіл жоқты,
Әперші деді атаға
Әйдік өзінен бір допты.

Толық

Қарап көріңіз