Өлең, жыр, ақындар

Адам сырын мен көзден-ақ түсінем

  • 06.07.2019
  • 0
  • 0
  • 959
Адам сырын мен көзден-ақ түсінем,
Күлім көздер отыр небір жәудіреп.
Осы кеште сол көздердің ішінен,
Ықыласым біреуіне ауды көп.
Тапқан жоқпын шығатұғын жол әлі,
Шарықтайды көк аспанды ой талмай.
Ол да отыр жалт-жұлт етіп жанары,
Атайын деп, бір нәзік сыр айта алмай.
Қанша ділмар, қанша шешен болсаң да,
Махаббатта айтылар сөз, тіл басқа.
Отың болып, маздап келіп жансаң да,
Қандай қиын балаң сезім алғашқы, ә?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөл кемесі

  • 0
  • 0

Түйе, Түйе,
Иір мойын түйелер,
Сен ғылымсың бір арнаға жүйелер,
Ботаң өліп боз далада қайғы буған шағыңда,

Толық

Өзіме

  • 0
  • 0

Айтуар!
Күтіп тұр алда сені анық бір сын,
Адамдар талантыңды танып білсін.
Жүректен бастау алған жас жырыңда,

Толық

Бекет-Ата байламы

  • 0
  • 0

Сұлулардың мықынындай мықыны
Кекіліне татар сәндеп үкіні.
Көшпенділер үшін қымбат бәрінен,
Қас тұлпардың тұқымы.

Толық

Қарап көріңіз