Өлең, жыр, ақындар

Сыбырлай сүйіп самал жел

  • 08.07.2019
  • 0
  • 0
  • 3049
Сыбырлай сүйіп самал жел,
толқытты жанды несіне?
Жұпарын шашып көгал бел
шақырды кімді төсіне?
Өзенге әсем өң беріп,
жас қайың жайнап өсуде.
Жағада қайық тербеліп,
күтеді кімді есуге?
Мүлгиді неге жас тал да,
күткендей ынтық сырларды?
Алтын ай қалқып аспанда,
айналам неге нұрланды?
Құшағын кімге тұр ашып,
айлы түн мұнша сағынып?
Самалға жас қыз сыр ашып,
аңсады кімді жабығып?
Арманға толы жас жаны
тіледі кімді елжіреп?
Ұқпайды неге басқаны
өзімшіл асау өр жүрек?!

1960



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасу

  • 0
  • 1

Қыз Жібектің соңғы сөзі
Қайран дүние, кең едің маған,
сен неге бүгін тар болдың?
Қасірет шегіп, кешегі мөлдір күлкіме де мен

Толық

Ананың әлдиі

  • 0
  • 0

Мамық төсек салайын,
құшағыма алайын.
Қозым менің ұйқтасын,
арқасынан қағайын!

Толық

Фаина

  • 0
  • 0

Сен келдің де, көркіңменен
бар сұлуды тасаладың.
Мен өртендім, толқып денем,
оны немен баса аламын?

Толық

Қарап көріңіз