Өлең, жыр, ақындар

Бұлт

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 623
Күн шыжғырған кең даладан тандырдай
Жөңкіле кеп ауды Бұлт.
Еш болмаса бір тамшы да тамдырмай,
Көк теңізге бара сала жауды Бұлт.
Сонсын Тауға мәрттігімен мақтанды.
«Жомарттығың осы ма?
Қандай сенім ақтадың? –
Деді алып Тау досына, –
Қалай жаның ашымады ен түзге?!
Жаусаң егер жатқан жерге шаң болып,
Талай елді жарылқар ең дән болып:
Теңіз суы, досым-ау, мол еді ғой сенсіз де».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қартаймас көңіл

  • 0
  • 0

Екеуміздің арамызда асу бар,
Сен – қызыл гүл,
Менің аздап шашым – қар.
Көрсетпеші маған жиі, қарағым,

Толық

Тасбақа мен қаршыға

  • 0
  • 0

Бір кездері Қаршыға мен Тасбақа,
Жануарлар секілденіп басқа да,
Жер бетінде қатар өмір сүріпті,
Бір-бірімен араласып жүріпті.

Толық

Қарлығаш туралы аңыз

  • 0
  • 0

Әжем кейде отырып,
Көп әңгіме шертетін.
Жүрегіңе от үріп,
Тұла бойды ерітетін.

Толық

Қарап көріңіз