Көкектің келбеті
- 0
- 0
Көкек Қарлығашқа келіп,
Жылы сәлем беріп,
Былай деді:
– Мейірлі,
Үретін ит пен күлетін ит
Айналып зәулім қақпаны,Қаужайтын бір зат тапқалы,
Табандарынан сыз өтіп,
Жүр еді екі ит күзетіп.
Бір бұрышта қақтығысып қалды,
Жөн сүрасып, аптығысып қалды:
– Өй, сен қай итсің?
– Үретін итпін. Өзің қай итсің?
– Күлетін итпін.
– Апырай, ә, расың ба?
– Қожаңмен бір тұрасың ба?
– Тап солай,
Жөніңді айт қақсамай!
– Ал, мен иттігімді сақтаймын деп,
Үріп тыным таппаймын деп,
Қожайыныма жағамын ден,
Көрінгенді қабамын деп,
Шабаландым, арпылдадым,
Ешкімнен де тартынбадым.
Қожам содан айдап жіберді,
Құйрығыма шала байлап жіберді.
Далаға кетіп үргенім,
Далақтап мынау жүргенім.
– Ақымақсың! – деді күлетін ит,
Көп қулықты білетін ит, –
Адам бізді асырайды,
Біздер оған басыбайлы.
Қожайынға жағуың керек,
Қас-қабағын бағуың керек,
Алдын орап жүруің керек.
Ыржалақтап күлуің керек.
Дұшпандарын білуің керек,
Соған ғана үруің керек,
Сеніміне кіруің керек,
Сөйтіп өмір сүруің керек.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жеңгейге жауап
- 0
- 0
Ауылға бұрын барып көрмеген,
Мыңғырған малды танып көрмеген
Жеңгеміз алғаш паңдана қарады,
Айналасына таңдана қарады.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Зейнеп
Тамаша -
Мадина
Өте оңай екен -
Алинұр
Өте жақсы
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі