Өлең, жыр, ақындар

Шақырылмаған қонақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2478
Момын Марал бір күні
Шақырып ап Түлкіні,
Былай деді:
– Жақын кел,
Маған ептеп ақыл бер.
Құдіретті, күшті де,
Азулы да, тісті де
Атышулы аңдарды,
Маң-маң басқан паңдарды
Іріктеп ап керегін,
Қонақ қылсам деп едім.
Дайындаған асым бар –
Сойған қойдың басы бар.
Түлкі сонда жымиды:
– Ниет екен шын игі.
Бірақ, бәрін бір күнде
Қонақ қылу мүмкін бе?
Келер болса Арыстан,
Күдеріңді үз Барыстан,
Көрсе болды Аюды,
Қасқыр ойлар таюды.
Сілеусін мен Қарсақтың
Бірлігі де алшақ тым...
Көнер болсаң ақылға,
Бәрін бір кун шақырма.
Алды, артын орап бір,
Жеке-жеке қонақ қыл.
Марал сөзді түсінді,
Амал таппай қысылды:
– Айналайын ақылдым,
Күйі мәлім пақырдың.
Күштілерді «көкелеп»,
Шақыруға жекелеп,
Күнде сояр кой қайда?
Менде ондай той қайда?
«Жетпес бұған шашым», – деп,
Марал күтпей қонағын,
Басын мүжіп, асын жеп,
Түлкі ішті арағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстазым

  • 0
  • 1

Ұстазым, арманымның белесі едің,
Мен бүгін өзіңменен кеңесемін.
Әдеппен «Әліппені» үйретпесең,
Әдепті адам болдым демес едім.

Толық

Алла дейміз алдымен

  • 0
  • 0

Ай нұр шашып аспаннан,
«А»-дан бәрі басталған.
Алған кезде алғы дем,
Алла дейміз алдымен.

Толық

Жасай бер, қазақ тілім

  • 0
  • 0

Танытар қазағымның қазақтығын,
Анықтар қазағымның ғажаптығын.
Мәңгілік жасайды деп сенім артам,
Айналдым қасиетіңнен, Қазақ тілім.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар