Өлең, жыр, ақындар

Қонақ қоян

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 784
Қоян тым шаршап кірді,
Жатуды аңсап кірді.
Қонақүй әкімшісі
Қасарып Қарсақ тұрды:
– Орын жоқ, өл деймісің?
Айтқанға сенбеймісің?
Жолдамаң есеп емес,
Қаптап жүр сендей мүсін.
Қоянның қиналғанын,
Қайтуға жиналғанын
Қу Түлкі көріп қалып,
Деді оған:
– Иланбағын.
Ойланып көрмеймісің,
Бос сөзбен өнбейді ісің.
Орын шын керек болса,
Бес-он сом бермеймісің.
Қоянға «ақыл» кірді,
Қарсаққа батыл кірді.
Содан соң жақсы орынға
Шірене жатып жүрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анашым

  • 0
  • 0

Алтыным, анашым,
Жарқыным, анашым,
Өзіндей асыл жан бар ма?
Осынау ғаламда,

Толық

Ізденіс

  • 0
  • 0

Жеңгейлер де бар ма деп жесір қалған,
Сыздықтатып сыр тартам не сырлардан.
Тұяғынан аттардың жата қалып,
Күй тыңдаймын келешек ғасырлардан.

Толық

Қыс

  • 0
  • 0

Қандай суық қыс деген?
Қалтырайды құс деген.
Құлақшынды кимесең
Құлағыңды тістеген.

Толық

Қарап көріңіз