Өлең, жыр, ақындар

Шабытым жайсын қанатын

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Есімде нәзік бір сәуле:
Көңліме жарық жағатын,
Жадырап жаным жаятын
Қағуға алтын қанатын.

Жайылса жанның қанаты
Жүрегім жүрдек соғатын.
Сонда бір дауыс ішімнен
Дейтұғын: - Кәне, төк, ақын.

Есімде... Сонда қолыма
Ұшып кеп шымшық қонатын,
Бөлмемнің іші сыңғырлап,
Сиқырлы күйге толатын.

Көңілді кірбең баспасын
Көбейші, сондай сағатым.
Жаңа бір жырлар бастасын,
Шабытым жайсын қанатын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Стамбул түндері

  • 0
  • 0

Айтылды азан, кешкі намаз басталды,
Еңкейтті ауыр ақ сәлделер бастарды.
Қол кеудеде, бет құбылада,
Тіл - ағузы, бісмеллада

Толық

Досыма

  • 0
  • 0

«Доспын» дедің, сендім саған,
Жүрегімді бердім саған,
Ер соңыма, бас ілгері,
Маңдайыңның ақса тері,

Толық

Тостар

  • 0
  • 0

Күтетін мені ғана жолдар үшін,
Сүйейтін мені ғана қолдар үшін,
Сүйейтін мені ғана жандар үшін,
Кәнекей тартып жібер, жолбарысым!

Толық

Қарап көріңіз