Өлең, жыр, ақындар

Жайық

Жарқын жүзбен жайраңдап
Жатырсың ағып, Жайығым,
Жағаңда ойнап, сайраңдап
Ескенмін заман қайығын.

Сырғып аққан сынаптай
Сабырлы өзен, салқын су,
Толқыныңды құшақтай
Келіп қонды бір аққу.

Қанаттанып жағаңда
Еді-ау бір кез ол ұшқан,
Сол бір аққу мен едім,
Келіп тұрмын алыстан.

Есіңде ме, Жайығым,
Қалмадың ба жатырқап?
Жамылып кеш сағымын
Келмеуші ме ем ән шырқап...

Ойын, күлкі әзілмен
Бойыңда өткен талай күн...
Жайық, саған қазір де
Риза бола қараймын.



Пікірлер (1)

мұхит әлия

сіздін олендериниз баскалардан озгеше оте тамаша

Пікір қалдырыңыз

Саша

  • 0
  • 0

Бейітінде баласының зарлағандай ана байғұс,
Мұңлы дала аспанында күрсінеді балшықшы құс.
Естіледі егіншінің әлдеқайда салған әні,
Ұзақ әуен жүрек тербеп, қиялыңа жалғанады.

Толық

Өлең туралы

  • 2
  • 0

Отырам кейде құрысып,
Бойымда бір жүк жатқандай.
Өтеді уақытым жылысып,
Өз міндетін атқармай...

Толық

Күн

  • 0
  • 0

Қандай көркем қысқы күн
Аралап жүріп бұлттарды,
Жайлап сеуіп ол нұрын
Жарқыратар ақ қарды.

Толық

Қарап көріңіз