Өлең, жыр, ақындар

Орал

Көк астында бір алып,
Көргенімде Оралды.
Көк вагонда ырғалып,
Көкірегімді жыр алды.

Жатты Орал жиһанның,
Мырзасындай береген.
Әр өлкесі Отанның.
Ғажап еді не деген!

Тау жүрегін соқтырып,
Жатыр алуан зауыттар.
Құрыш құйған отты үріп
Онда батыр халық бар.

Бөктерінде көк егін,
Жатыр колхоз қарық боп.
Шіркін, Орал көлемін,
Құшар ма едім алып боп!

Ақты пойыз, найзағай
Тізбегіндей түндегі.
Ай астында айнадай,
Кетті тартып ілгері.

«Жігіт, жырың беріп кет»,
Дегендей бір сөз тастап.
Қапталдасып еріп кеп,
Қалды Орал алыстап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкшетау естеліктерінен

  • 0
  • 0

Қол сілтеп қол тигізбес көп сылтауға,
Ем іздеп жан-тәндегі дерт сырқауға,
Қашаннан ақын жүрек аяушысы
Мен кеттім, кеттім содан Көкшетауға.

Толық

Орақ

  • 0
  • 0

Қайың да сапты қаракөк
Болаттан соққан Орақ ед.
Менің момын әкемнің
Бар қаруы сол-ақ ед.

Толық

Алтын бесік — туған жер

  • 0
  • 0

Амансың ба, Аманның қарағайы,
Амансың ба, ақ терек, бала қайың?
Амансың ба, Жеті көл — жеті бота,
Тостағандай көзіңнен айналайын!

Толық

Қарап көріңіз