Өлең, жыр, ақындар

Безенбесе, безенер үйі өрнекпен

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 717
Безенбесе, безенер үйі өрнекпен,
Сол шаһарға басымды ием көптен.
Жұпар аңқып-мамырда, ақшам туса,
Жайнайтын неонды отпен.

Жан-жағыма қарауға үлгермей көп,
Өз босағам өзімнің іргем ғой деп.
Асқақ келе жатушы ем, жермен емес,
Аспанмен жүргендей боп.

Көше бойлап қаз-қатар өріктері,
Тауса алмайтын гүлдерін төгіп, тегі.
Қазірде ол ғажайып бір заманда
Мұнан да көрікті еді.

Жүгіртемін мен оны енді əр саққа,
Түтінінен сейілтер желді аңсап та.
Өркендеді, қанша өсті, əсемдігі
Жетпеді сен бар шаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдымнан менің жасыл тау, қызыл таң күлген

  • 0
  • 0

Алдымнан менің жасыл тау, қызыл таң күлген,
Өспірім күнім, тәуелсіз тентек шағымда
Қаратал жақта бетпе-бет келіп қалдым мен,
Биқасап киген бетінде мең бар сағымға.

Толық

Қара алмас көзді қасың да керік

  • 0
  • 0

Қара алмас көзді қасың да керік,
Қадалмас саған жан қайда?!
«Хамсадан» біздің ғасырға келіп
Қалып ең қалай паң Ләйлә?!

Толық

Айыбым болса кеше жүр

  • 0
  • 0

Айыбым болса кеше жүр
Асқақтау жердің маралы.
Жырладым сені неше жыл
Жындантып неше қаланы?

Толық

Қарап көріңіз