Өлең, жыр, ақындар

Мен азаптың аузындағы шылыммын!

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 769
Мен азаптың аузындағы шылыммын!
Сораптайды құшырланып ол мені.
Мен – шығынмын!
Шырын мұңға сатылғам,
Көк түтін боп тұншықтырам бөлмені.
Үнсіздігің сорып жатыр күл қылып!
Мыжғылайсың жүрегімді тұқылдай.
Ал мен сені көтеремін Күн қылып,
Күлсалғышта өмір сүрем ұтылмай.
Жұпарыммен жүйкеңізді емдеймін!
Жұтылудан қорықпаймын жоқ болып.
Мен өлмеймін!
Бұлқынғанда көнбей мұң
Шылымыңда оянамын шоқ болып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көз ілмедім қатарынан жеті күн

  • 0
  • 0

Көз ілмедім қатарынан жеті күн,
Ұйықтата гөр бүгін мені, Түн-Ана!
Жердің барлық түгендедім жетімін,
Сізді сонда сағыну да күнә ма?

Толық

Сен ғана

  • 0
  • 0

Некемді мекер мұңмен қидырамын,
Өлеңнен кәттай шарап құйдырамын.
Өмірді өлең түгіл шумағымның
Жалғыз-ақ бір жолына сыйдырамын.

Толық

Есіміңнің әрбір әрпін сүйемін

  • 0
  • 0

Есіміңнің әрбір әрпін сүйемін,
Есігімнен келетіндей Сіз кіріп.
Өзіңіздей құдіретке ие кім?
Аят сынды әлпештеймін үздігіп...

Толық

Қарап көріңіз