Өлең, жыр, ақындар

Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 831
Сүймеуді ақыры үйреніп те алдым,
Айналдым жанға сезімсіз мүлде.
Күйінен шықтым күйреуік халдің,
Қалғанда жалғыз өзіңсіз бірде.

Жібіместейін жүрегім қатты,
Сағыну енді жат ұғым маған.
Әлеміңде мен мұң едім тәтті,
Қонақ екенмін шақырылмаған.

Ертеңді ойға алып, өкінбе бұрын,
Бақытты бүгін жанбыз білгенге.
Жалғызсың. Тыныш өтуде өмірің,
Айыққан дерттен жалғызбын мен де.

Жетілмей сезім түйнегі балғын,
Солып та жатыр қалың бау мына.
Сүймеуді сен де үйреніп алғын,
Үйреніп алғын сағынбауды да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір - Өлең

  • 0
  • 0

(Қалам + Қағаз + Сөздер) = Өлең.
(Сұлу + Сезім + Көздер)= Өлең.
(Шабыт + Муза + Түндер)= Өлең.
Махаббатпен гүлдер егем.

Толық

Сүйшi күздi

  • 0
  • 0

Неге екенi, қыздары бiздiң өңiр,
Желдi салқын сүймейдi, күздi қоңыр.
Көктеменi жүредi жырға қосып,
Үздiге бiр.

Толық

Көрдім де сені өзгере кеттім

  • 0
  • 0

Көрдім де сені өзгере кеттім,
Қараша қандай кез керемет бұл.
Тәтті бір мұңға шомдым да сосын,
Жырлауға ерек сөз керек еттім.

Толық

Қарап көріңіз