Күзгі сурет

Байқайсың ба, далада ызғар бүгін жоқ,
Тереземнен төкті шуақ нұрын кеп.
Жалғыз тамшы ақты әйнектен дірілдеп,
Күннің көзі жымыңдайды күлімдеп.

Кеш те батты, түн кеп кірді жайлана
Суық сәуле шағылысып айнаға.
Мардымсиды марғауланып керім көз
Ақ мұнарға оратылып айнала.

Ақ мұнарға оратылып айнала
Бозаң дала бозарады жай ғана.
Бозғылт тұман жер бауырлап, бозарып,
Арасынан сығалайды Ай ғана.

Көтеріліп көңілімнің желкені
Жүрегім бір шаттық жырын шертеді.
Жапырақтан шашу шашып күзгі аспан
Тереземді соққылайды содыр жел
Табиғаттың еркетотай тентегі.

---