Қиналдым-ау

(элегия)

Жігерім жаншылғандай,
Төзімім таусылғандай.
Тағдырдың долы желі
Бетімнен қарсы ұрғандай.
Қанатым қайрылғандай
Барымнан айрылғандай.
Түбірлі тұғырымнан
Біреу кеп тайдырғандай.
Отырмын күйім келмей
Буырқанып құйын желдей.
Бір дауыл өрекпейді.
Барымды бұйым көрмей
Көргендей мұз-қарды көп
Суыды-ау қызған жүрек…
Жанымды қалтыратты-ау
Суық жел ызғарлы леп.
Жабыққан жандай бүгін
Жоғалтқан бар байлығын.
Біреу кеп арқама әкеп
Артқандай таудай жүгін.
Таусылып жігер-күшім
Қиындық үдерді шын.
Аспаным бұлттанып
Асқағым түнерді шын.
Ғаламда әйтсе де кең
Шешім көп жәйтке бөтен.
Қысылып, қиналдым-ау
Жаным-ау қайтсем екен!?
Қайтсем екен?!

---