Өлең, жыр, ақындар

Қазан айы

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1815
Сағағына ілінген өмір семген,
Көз үйреніп күзге де,көңіл сенген.
Арша менен Шыршаның жайы бөлек,
Тасты жарып шыққан соң, өміршең бе ең?!

Қайтқан құсқа сыңсыған, "сабыр";десіп,
"Осы жерден көктемде табыл"десіп.
Тас төбеңнен сағыныш төгілгенде,
Бақтың ішін кезсең бір,сағым кешіп.

Жез бен Алтын, бұл шақтың туысы ма?
Қазан-жылдың көл-көсір ырысы ма?
Құшағыма сыймаған қуаныштай,
Төгіледі жемістер; уысыма...

Күн-бағбан,бұл шақты тұрған баптап,
Бұрынғыдан жүрісін жылдамдатпақ.
"Сұғанақ қыс; сұқ қолын малмасын" деп,
Жауып қойдым "Қазанға" жырдан қақпақ!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, бұлттар

  • 0
  • 0

Бір жұтым суға шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген Хантәңір сынды,
Кім түсінеді, Ей, бұлттар!
Жерге ынтық сенің,

Толық

Алтайдың аязы

  • 0
  • 0

Алтайдың аязы рақат маған,
Шымшыған түрінен рақат табам.
Шымшиды мені келмедің ғой деп,
Мен бұртиямын ермедің ғой деп.

Толық

Қыйын

  • 0
  • 0

Жастығыңда сүрінбей жүру қыйын,
Ертең не боларыңды білу қыйын.
Өзгеріп кетсем мұны ерлік деме,
Азу оңай ,сертіңде тұру қыйын.

Толық

Қарап көріңіз