Өлең, жыр, ақындар

Көрімдік

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 508
Күйге толып күмбiр бақ,
Құстар көктен ұшқанда,
Сәуiрменен сыңғырлап,
Көктем келдi қыстауға.
Бала-шаға, кәрi де,
Жаңа туған «жырау» ұл,
Мәре-сәре бәрi де,
Шығандағы бір ауыл.
Осы күнге жеткеннiң
Кеудесiнде бiр-ақ жыр.
Көрiмдiгiн көктемнiң
Бiр-бiрiнен сұрап жүр.
Айтып едi өткен күн,
Әжей тұрып азанда,
Сыбағасын көктемнiң
Салып жатыр қазанға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиындықты осы бастан жеңе бер...

  • 0
  • 0

Қиындықты осы бастан жеңе бер.
Қиындықсыз қыран да өмір кешпейді.
Жақсы болсаң сен егер,
Менiң де атым өшпейдi.

Толық

Өз жүрегім өз кеудемді ұрғылап...

  • 0
  • 0

Өз жүрегiм өз кеудемдi ұрғылап,
Тамырлармен жүгiредi бiр бұлақ.
Отырамын ойларымның ойпатын
Тыным таппай бұрғылап...

Толық

Ғасырлардың архиві

  • 0
  • 0

Төбең бұлт, төскейiңде қарлы қысың,
Армысың, дарқан далам, арлымысың!
Аталар қаламсыз-ақ қалай-қалай
Өзiңе жазып кеткен барлық iсiн?!

Толық

Қарап көріңіз