Өлең, жыр, ақындар

Жұлдыз

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 636
(А.С. Пушкиннен)

Қанатын жайса қара түн,
Жарқыраушы еді жұлдыздар.
Жадырап соған қалатын,
Қабағын түйген шың-құздар.
Түнекте таңды аңсап ең,
Ұшқын бір шашып жарқылдап,
Әділет, арға жар сап ең,
Алқырандай саңқылдап.
Сан ғасырдың жүрегін,
Шарпыды жырың һаманда.
Үмітің, арман, тілегің,
Жарасты біздің заманға.
Торласа бұлтқа көнбейтін,
Көгінде жаздың жайдары.
Күн сөнгенше сөнбейтін,
Сен де бір жұлдыз айдарлы.
Сыр тартып сол жұлдыздан,
Жас ойшыл отыр шарқ ұрған.
Өзіңдей ұлан туғызған,
Айналып ұлы халқыңнан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әріп теруші қызға

  • 0
  • 0

Бөбек болып асылар ем мойныңа
Күле келсе осынау тұңғыш кітабым.
Қуанышым сыймас, сірә қойныма,
Десем дағы қанша сабыр тұтамын.

Толық

Кеме үстіндегі таныстық

  • 0
  • 0

Тартып сапар Еділ-Донға,
Шықты кеме Москвадан.
Дегендей-ақ «Сапар оңға!»,
Қақ жарылды тасқын алдан.

Толық

Сүйгенге базына мен бағыныш тең

  • 0
  • 0

Сүйгенге базына мен бағыныш тең,
Оралдым астанама сағынышпен.
Жастықтың осында өткен күнін жоқтап,
Сағыныш қайнарынан қанып ішкем.

Толық

Қарап көріңіз