Өлең, жыр, ақындар

Шалқыған қараңғыда айдай аян

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 550
Шалқыған қараңғыда айдай аян,
Мен Қозы – Көрпешпін де, өлең – Баян.
Қодардай қызғаншақта қанжар бар деп,
Мен қалай махаббатта серттен таям?!
Баяным, мен мерт болсам, сен өлмеші,
Жамылып қара шәлі көлеңдеші.
Үміттің жетім қалса балапаны,
Бүркіттің баласындай кемелденші.
Ақында өлім егіз, өмір жалқы,
Егізі қалса сыңар, білер халқы.
Сапардың сонарында сорғалаған
Қаламның қанды ізі боп жатар арты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабандоз

  • 0
  • 0

Машинаға айырбас қылмай,
Уатқа байлап ат бағасыз.
Белдікті кемер музейге қимай,
Тойда белге Сіз тағасыз.

Толық

Темірші

  • 0
  • 0

Күмбірлі үйге кеудесі толып,
Зейнеттің күйін шертеді көрік.
Сарғайған күзгі жапырақтай болып,
Қашады жалын, сағымдай семіп.

Толық

Мотор

  • 0
  • 0

Қыйырсыз, асау, тұңғыйық,
Теңізді кешкен кеме не?
Көлбеген көкте ақ иық,
Жаңғыртқан жерді немене?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар