Өлең, жыр, ақындар

Шәкірт ойы

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 755
–Хош, есен бол, кісі боп қайт, қарағым, –
Деді шешем кеше ауылдан шығарда.
Көз жазғанша нүктеге ұзақ қарады,
Қалған нүкте, дариға, естен шығар ма?
Ту көтерер ұланымын талаптың,
Тас жармасам саған, өмір, талақпын.
Мен Шығыстың баласымын, білемін,
Таңғы арайдан тұтанды алғаш жүрегім.
Судан шыққан балық құсап тұншығып,
Қалар едім тұрмаса сол күн шығып.
Кемеміз – бір, толқын – тоқсан, тағдыр – бір,
Бір мұхитқа құйыпты әкеп барлық жыл.
Арманымның алғаш досы – дүние
Етпес кеңдік, келсе көңілім күйіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пожарный

  • 0
  • 0

Каскасын киіп басына,
Түсердей бейне шахтаға;
Жарағын түгел асына,
Пожарный тұр рахтада.

Толық

Асылып сен иығымнан

  • 0
  • 0

Асылып сен иығымнан,
Ішсең шампан, еркесің.
Күлемін мен миығымнан,
Шертіп сөздің келтесін.

Толық

Жүрегім менің

  • 0
  • 0

Долданса дауыл, – құл мұхит,
Тұнығы қалмас шайқалмай.
Жүрегім менің – тұңғиық,
Тұнығын бұзбас Байқалмай.

Толық

Қарап көріңіз