Өлең, жыр, ақындар

Келдім мен астанама бағынышпен

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 409
Келдім мен астанама бағынышпен,
Мойынға жырдан тұмар тағынышпен.
Жастықтың осында өткен күнін жоқтап,
Болдырмас болашаққа сағынышпен.
Дос, дұспан қылса қонақ қалада бұл,
Оларға күлме, күлсең – шалаға күл.
Мейлің сүй, мейлің жек көр, еркіңе бақ,
Күйдірме жолаушыны жалаға құр.
Оранған бейне салдай жасылдарға,
Алматым не көрмеген ғасырларда?
Еркем дер, тентегім дер ойлы шаһар,
Қоспас тек мені ойсыз масылдарға.
Өмірдің додасына түскен жанға
Бұйырған бақта үзілмей піскен алма.
Шаттықтың, сағыныштың шежіресі –
Сайрайды ренгендей іште таңба.
Сүйгенге базына мен бағыныш тең,
Оралдым Алматыма сағынышпен.
Біздің іш не көрмеген махаббаттан,
Сиқырдай су орнына сағым ішкен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хош, өлең!

  • 0
  • 0

Бесікте әжем мені әлдиледі,
Өлеңге болдым іңкәр содан бері.
Анамның ақ сүтіне ырзамын мен,
Ғаламға көзқарасым өзгергені.

Толық

Құтаймас ыждаһаттан ерінгенге

  • 0
  • 0

Құтаймас ыждаһаттан ерінгенге,
Қайрылар қайран өнер көрінгенге.
Қазақта он еркектің біреуі ақын,
Несібе сансыз жолдан терілгенге.

Толық

Табиғат жұлдыздардан шашу шашып

  • 0
  • 0

Табиғат жұлдыздардан шашу шашып,
Шалғайдан Айды қойған көлеңдетіп.
Киініп жасыл киім болған ғашық
Жер шары өзендермен өлеңдетіп.

Толық

Қарап көріңіз