Өлең, жыр, ақындар

Тіл

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 511
Шындықты сүйіп өтпекке тіл жаралған,
Тіл шыққан соң тарауға тоғыз таралған.
Сырға берік – сөзге серік болмайды,
Сыр шертіп кет келгенінше шамаңнан!
Кейбіреудің күші тілдің үшінде,
Кейбіреудің тілі өзінің ішінде.
Күрмелсе де, күнасыз сыр ашылар,
Сөйлесе тіл жатқанда ұйықтап түсінде.
Жүрек сағат ұйықтамайтын деседі,
Оның сырын сөйлесе тіл шешеді.
Сағат тілін бұрасаң да серпінді,
Қайтару жоқ өткен күннен есені.
Мен сөйлесем, дес бермеймін, әрине,
Буынсыз тіл шерте білер әр күйге.
Жүрегімде, бірақ, тікен жатады,
Теріскенге қадалғандай кәрі ине.
Тісім кейде тілді тістеп алады,
Көрсетпес тіл түскен тістен жараны.
Қысқа тілім өзімнен ұзақ жасар ма,
Тілімді сынар уақыт өтіп барады!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Армысың, алыстағы аяулы аулым

  • 0
  • 0

Армысың, алыстағы аяулы аулым,
Мен де кең дүниеде есен-саумын.
Тек қана, құрдастармен сайрандаған
Сағындым кербез төсін Қаратаудың.

Толық

Тағдыр толғауы

  • 0
  • 0

Теректей тәкаппарға Тәкен едім,
Момынға балдырғандай бәкене едім.
Жаһанға жалғыз аяқ салдым соқпақ,
Шиырын сағынбай мен әкелердің.

Толық

Шақпақ

  • 0
  • 0

Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.

Толық

Қарап көріңіз