Өлең, жыр, ақындар

Бар деумен...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1654
Бар деумен бас ұрмадым мынада асыл,
Әлденеге жатпадым кінәласып.
Көзің салғын біз жаққа, ей, Мәңгілік!
Жапырағы өлер тал құлағасын.
Қуаныштан көргенім құрау ғана.
Сый дегенім сый емес , сылау бала.
Қор болады жүрегім, лүпілі оның
Сағынатын жан таппай жылауға да.
Жалғыз-жалғыз жаратқан рабайда,
Көңіл, шіркін ,тасыса құламай ма?
Көзім шалды шындықты өлім бетті,
Күң қайда, Күні қайда,Күнә қайда?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1995 жыл

  • 0
  • 0

Жұрт ұйқыда,
Қалың ұйқы құшағы.
Сағат тық-тық,
өтіп болмас, үш әлі.

Толық

Сенің қара көздерің көп қадалып

  • 0
  • 0

Сенің қара көздерің көп қадалып
Жаулап алды сезімді. Неғыламын?
Шоққа шоқты салды ма оттан алып?
Өмір, қандай көп еді, о, ылаңың!

Толық

Бұқарбай еліне

  • 0
  • 0

Өзінен ғана табылған барлық керегі,
Атайбоз бидің елі еді.
Ескілік жол мен ескі ғылым еді қорегі,
Жақыпбай молда төрі еді.

Толық

Қарап көріңіз