Өлең, жыр, ақындар

Сені қайтіп ақтайды бала көңіл?

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1721
Сені қайтіп ақтайды бала көңіл?
Жүргенінде тым асқақ... жазықты етті.
Миына да сөнбейтін шала көмді,
Сәмбі талдай сәнінің назын төкті.
Көзге жұқа көрінер-ол бір емен.
Сыртын бермей тұрады жанған іштің.
Сезім билеп бойын да мөлдіреген
Қайың-жүрек, болмыспен сәл майысты.
Сәл майысты, деді ме жұрт өзінен.
Бұл күндері несіне құлақ түрді?
Шараларын толтырып мұң, сезіммен
Хризонтема ақ қарға шыдап тұрды.
Көрсетпеді көзіңе көз жасын да,
Шың басында қиын-ақ. Құламады.
Жазбасын да жазғызды, жазбасын да,
Сексеуілдің білді не сұрағанын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір - елес, елеске алданамын

  • 0
  • 0

Өмір - елес, елеске алданамын.
Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?
Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,
Жағаға шығарар деп қарманамын.

Толық

Күліп тұрмын

  • 0
  • 0

Мынау ғалам үн тұнған,
Сапырылысқан бір тынбай.
Өзімді алға жіберіп,
Күліп тұрмын сыртымнан.

Толық

Серт

  • 0
  • 0

Сарғайып кешсем сан күйді -
Сағыныш өрті ол шарпыған.
Кездесу деген бақыт бар,
Сабылысы бар артынан.

Толық

Қарап көріңіз