Өлең, жыр, ақындар

Ой ұшқыны

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1969
Жанға жинап дүниенің жарығын,
Жас кезімде лапылдады жалыным.
Жалпы жұртты жарылқауым қиын ғой,
Көп жүрекке ашпа болып дарыдым.
Кей адамдар мені бірақ ұқпады,
Құшағыма құшақ ашып шықпады.
Болған шығар сыртымнан сөз айтқандар,
Қарсы келіп қалған кезде - «ықтады».
Сондадағы адамдарды бөлмеймін,
Қай кезде де айдын шалқар көлдеймін.
Жақсылықпен жүретұғын жамырап,
Енесінен айырмаған төлдеймін.
Аз емес қой бұл өмірдің сабағы,
He іздесе, адам соны табады.
Ақылдының алдында мен бас ием,
Болмау үшін ақымақтың мазағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Берілу

  • 0
  • 0

Толассыз еңбек әр күнім,
Жазуға уақыт таппаймын.
Сондықтан жырдың бар тыңын,
Түніме ғана сақтаймын.

Толық

Есен-Жаңыл

  • 0
  • 0

Бұл өмір тұрады екен сыйластықтан,
Сыйластық болған жерде қимастық тән.
Өтсе де қаншама жыл, жайымыз бар
Сендермен жүздесетін күнге асыққан.

Толық

Ағама

  • 0
  • 1

Қос жүрек бір-біріне табынысты,
Мен мұнда, сен ауылда - сағыныстық.
Алыстан аңсап, шаршап келгенімде,
Алдымнан күліп шыққан шағың ыстық.

Толық

Қарап көріңіз