Өлең, жыр, ақындар

Оралға оралғанда

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1981
«Оралым шықты алдымнан,
Оралым, менің Оралым...»
Қасым Аманжолов

Оралым, сол аязың, бораның да,
«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.
Жүгіріп шықты, міне, қарсы алдымнан,
Асыққан баладайын қол алуға.
Кезінде талбойлары қызған ғой көп,
Киіпті теректерің мұздан көйлек.
Бақтарды серуен құрған танымадым,
Ойладым - жастық менен озған ғой деп.
Есіңе түстіме ісім бұла күнгі,
Әйтеуір, сағыныпсың ұланыңды.
Аязың ашалауын қояр емес,
Үсітіп жібермесін құлағымды..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлайды

  • 0
  • 0

Кей адамның бағы жылдам өрлеген,
Бетіне оның ешкім жел боп келмеген.
Қайда барсын, сый-құрметке бөленіп,
Әрқашан да дайын тұрар төр деген.

Толық

Бір құрбыға

  • 0
  • 0

Қалды ма елде «жүрегің»,
Әйтеуір, құрбым, жүдедің.
Ойларға ауыр батасың,
Көз ілмей ұзақ жатасың.

Толық

Аққу махаббат

  • 0
  • 0

Ит тұмсығы өтпейтұғын ну орман,
Құлаққа ұрған танадай боп тұрар маң.
Таңмен талас төңірекке жан бітіп,
Тіршіліктің дыбыс-үнін шығарған.

Толық

Қарап көріңіз