Өлең, жыр, ақындар

Тасқалама

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3120
Туған жер, теңдесі жоқ дара бағым,
Сенде өткен күндерімді санамадым.
Есігін жүрегімнің айқара ашып,
Армансыз ой-қырыңды араладым.
Сапарым сағынышсыз бастала ма?
(Мен мұны ұқпаппын жаста ғана).
Келмесем, қапаланып қала ма деп,
Aт басын жиі бұрам Тасқалаға.
Жер емес, баратұғын ара қонып,
Жатпайды ешкім мені дара көріп.
Тербеткен бесігімді әжелер бар,
Сондықтан кетем кейде бала болып...
Демеймін жұртты ауызға қаратайын,
Тырысам, көрінуге қарапайым.
Тасқалам, қолтығымнан демеп жібер,
Сүрініп кетер болсам, жазатайым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самат Сапарұлы елуге толғанда

  • 0
  • 0

Бұл өмірдің көктемі бар, жазы бар,
Содан кейін күз бен қысы тағы бар.
Елу деген жаз бен күздің ортасы,
Тал бойыңнан сан қазына табылар...

Толық

Ниетінен табады

  • 0
  • 0

Азаматың болса елде көшелі,
Қиналғанда, жол табады деседі.
Ақылдының айтқанымен жүрсек біз,
Сонда ғана өркеніміз өседі.

Толық

Элегия

  • 0
  • 0

Сағаты жеткенде ажал, тоқырап па?
Тұрмады бұл жолы да тосып артқа.
Бір жұлдыз көк төсінен ағып түсіп,
Бір бұлақ сіңіп кетті топыраққа.

Толық

Қарап көріңіз