Өлең, жыр, ақындар

Арыстанбай асуы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1702
Әлдекімге төнгендей,
Бетіне шығып ашуы.
Жататұғын жол бермей
Арыстанбай асуы.
Тұйықталып бір жола
Адырын жан баспаған.
Сусыз, нусыз, қу дала
Ұйқыдан көз ашпаған.
Асуы алпыс шақырым
Жоталы адыр, жолы ұзақ.
Жалап жалаң тақырын
Соғатұғын аңызақ.
Жаңа өмір — жаңа адам,
Қолқасына қол салды,
Қан тамырдай тараған,
Тұс-тұсынан жол салды.
Бұлтқа ұласып адырда,
Будақтаған шаң қалды.
Арыстандай арынға —
Арыстанбай таң қалды.
1949



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көпір

  • 0
  • 0

Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.

Толық

Михаил светлов

  • 0
  • 0

Қимаймын оны өлімге
Жүргендей ол Пиреней тауларында,
Италия көгінде,
Франция жерінде,

Толық

Цыгандар

  • 0
  • 0

Орманды өзен сабатында,
Кешкі тыныштық сағатында.
От алаулап, шатыр жүзген.
Шумен әннің қанатында.

Толық

Қарап көріңіз