Өлең, жыр, ақындар

Таң атқанда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4434
Ақырын күліп таң атқанда,
Көк атылас жамылып.
Кең даланы оятқанда,
Таң дабылы қағылып.
Көрем сонда өз елімнің
Асқар таудай табысын.
Көрем сонда өзенімнің
Алып қашқан ағысын.
Көрем сонда мұнар тартқан
Туған жердің шыңдарын.
Жапырағын жайып жатқан,
Қалың орман нуларын.
Көрем сонда колхоз қызын,
Тал құрығын қолға алған.
Көрем оның нұрлы жүзін,
Ел бақытын ойланған.
Көрем сонда диқан қартты,
Баптап жүрген егінін.
Көрем сонда мархабатты
Бүкіл елдің өмірін.
Ақырын күліп таң атқанда,
Көз жіберем ертемен.
Тамашалап таң кете алмай,
Тұрады екен өлкеден.
1949
* * *
Өлеңім сырласатын серігімсің,
Өзіммен бірге жасар өмірімсің.
Адамзат жүрегіме үңілгенде,
Әр уақыт сен арқылы мені білсін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соқпақ

  • 0
  • 0

Аралап ойды, дөңесті,
Соқпақтар сансыз таралған.
Кейбірі тартып көмескі
Келеді көне заманнан.

Толық

Есіңе ал

  • 0
  • 0

Болдың ба сен Волховта,
Көрдің бе оның орманын
Сол орманның әр талын
Өз жанымдай қорғадым.

Толық

Рустави

  • 0
  • 0

Жанар таудай жатқан жонда атылып,
Жалынымен бұлттарды айдап сапырып,
Гудогімен ащы даусы жер жарып,
Рустави алды мені шақырып.

Толық

Қарап көріңіз