Өлең, жыр, ақындар

Айдарлыда айдарбай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1722
Алғашында Айдарлы,
Тау екен бір айбарлы.
Сай тасындай сансыз қол,
Салды бір күн майданды.
Динамитпен бір атты,
Дүрсілдетіп құлатты.
Дүркірей тасы домалап,
Тау теңселіп тіл қатты.
Айбынды адам қол салды,
Тау тырп етпей қоршалды.
Жолбарыстай жотаның,
Жонын жарып жол салды.
Басында тұр Айдарбай,
Даңқын таудың жайғандай.
Осы өлкенің болатын,
Өлшеп, пішіп қойғандай.
Алуан металл тапқан соң,
Магниттің тауынан.
Табан тіреп Айдарбай
Айрылмай тұр жалынан.
1950



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарақұмда

  • 0
  • 0

Күннің көзі өртеп шөл тек
Үміт күтіп жатыпты алдан.
Жер бетінде жентек-жентек
Сұр толқындар қатып қалған.

Толық

Роза қыздар

  • 0
  • 0

Бұл қалада сонау бір жыл
Роза атты көп еді қыз.
Роза — бұлбұл, Роза — бір гүл,
Деп келетін өлеңіміз.

Толық

Миллиард

  • 0
  • 0

Алып күшті диқандар шың тұлғалы,
Жатты ма әлде жыр жазып тың туралы.
Қара мақпал қою түн қойынында,
Жер оттары жұлдыз боп жылтылдады.

Толық

Қарап көріңіз