Өлең, жыр, ақындар

Амудария

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2268
Жүзі суық Амудың
Суының да сұр түсі.
Айдынында дауылдың
Сақылдаған күлкісі.
— Тегін емес, жора жан,
Қабағының қатуы.—
Деп қозғаған сыр одан
Қарақалпақ ақыны.
Айдап елді Аралға
Айқай, у-шу сүреңмен —
Ертеде Амудария
Бұрқ-сарқ қайнап, шіренген
Асау езен өзеуреп,
Халық босқан жапаннан.
Біздер тұрған бұл өзек,
«Қыз кеткен» деп атанған.
Жағасында Амудың
Қалып қойған орнында,
Тақиятас арудың
Тақиясы болды ма?
Жуылды ма бұл жаға,
Оның мөлдір жасымен.
Қарық боп су олжаға,
Ойнады ма шашымен.
Жаны оның да ақын ғой
Қөңілімді дос ұқты.
Жүзіңізде жатыр ой,
Жазасыз ба қосықты1.
— Жазамын — деп құлшынып
Айта алмаймын күн бұрын.
Кейде ұялып, қымсынып
Келмейді жыр құрғырың.
Алдымызда тұр күтіп,
Шаңқай түстей ақ қала.
Амуды ел сырғытып,
Барады алып мақтаға.
Түсті оған бұғалық,
Енді ол түсін бұзбады.
Мақтаны жүр суарып,
Қарақалпақ қыздары.
Бұл қыздарда жоқ қайғы
Басқа олардың жыры бар.
Толқынменен ақпайды
Толқын шашты сұлулар.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арқарлы асуында

  • 0
  • 0

Асуы биік Арқарлы
Арқасын сипай жел сүйіп.
Тастардан соғып қалқанды
Жатқандай жалғыз мелшиіп.

Толық

Дәптер

  • 0
  • 0

Ортасынан оқ тескен,
Қанды дәптер көргенмін.
Жолдасымдай от кешкен,
Соған қарай бергенмін.

Толық

Ленин – октябрь

  • 0
  • 0

Тек қана поезд гүрсілі
Айнала жым-жырт қалғыған,
Секілді бір сыр аңдыған,
Келе жатыр бұл түні

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер