Өлең, жыр, ақындар

Қызылорда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 8780
Қызылорда, жақынсың,
Алғаш сенде шықты үнім.
Өзің жайлап жатырсың
Жанның терең түкпірін.
Тер шұбырып маңдайдан,
Болғанда ел ақтабан.
Ауып алыс Торғайдан,
Әкем Сырға тоқтаған.
Кешікпей аз жылдан соң,
Өмір мені шақырды.
Сыр бойында туған соң,
Сырбай қойды атымды.
Аялаған бір сенсің,
Сенде өтпеді қай күнім.
Анкетама тіркелсін,
Жарлылығым, байлығым.
Ескі қамал болғанмен,
Қызылорда жас қалаң.
Алғаш соққан қорғанмен,
Сенсің, Қызыл астанам.
Ұмытпан Сыр жағасын,
Жаста өскен мекенім.
Бір кеудемде ағасың,
Торғайменен екеуің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өсиет

  • 0
  • 0

Тұрмын алып бас киімді
Туысқандар қабырында.
Көздерімнен жас құйылды
Жаным батып ауыр мұңға.

Толық

Күн батарда

  • 0
  • 0

Күткендей көзі талып үйі асыға,
Күн кірді күлімдеп өз ұясына.
Қонды кеп сәулелерден қызғалдақтар
Науша бой найза тастың қиясына.

Толық

Левитанның өлімі

  • 0
  • 0

Жасыл теңіз,
Қоңыр самал,
Шағыр бұлт.
Тарғыл аспан.

Толық

Қарап көріңіз