Өлең, жыр, ақындар

Алғашқы адым

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1801
Қалды өзенде — жар астында,
Найзағай қанат алабұға.
Отырды ол мектеп партасында,
Өмірдің тұңғыш сабағында.
Бұл үшін жұмбақ — бәрі жаңа,
Көргені осы үйінен шығып.
Білмейді мына қабырғаға
Тұрғанын бүкіл дүние сыйып.
Сезбейді ол карта белгілерін,
Өзен, тау, тайга ағашын да.
Білмейді барын арасында,
Өзінің туған қаласы да.
Білмейді ол сонау жолақтарда
Жолбарыс жортқан көп іздер барын.
Көз жасы бу боп қонақтап тауға
Көбігін атқан теңіздер барын.
Бермейтін тегін қолыңа кілтін,
Әлемнің талай заты бар жұмбақ.
Оқасы қанша, мұны да бір күн,
Өзіңдей бала отырар тыңдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маяковский музейінде

  • 0
  • 0

Жалғыз оқ,
Жалғыз от
Өлтірді ме,
Өртеді ме ақынды?

Толық

Паж немесе он бес жас

  • 0
  • 0

Жақында мен он бес жасқа шығамын,
Сол шат күнге жете ала ма шыдамым?
Ол күн мені әрі асырып тастамақ!
Жұрт ішінен ала бөліп ешкім де,

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар