Өлең, жыр, ақындар

Нарзан қайнары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1712
Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.
Табиғаттың таңғы шақ
Құйып алған ауасын.
Жақсы дәрігер жанға ұсап,
Тапқан жүрек дауасын.
Көрінгендей өзінен
Мөлдір ауа, бұлт көбік.
Елең-алаң кезінен
Ентелейді жұрт келіп.
Ширағандай бәрі де
Шипа судан бір ішіп.
Қуанғандай кәрі де
Жас боп қайта күлісіп.
Шаңға батқан қашанғы
Арам ойлы арзан жан.
Жұртқа пайда жасауды
Үйренсін сол Нарзаннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Октябрь құрдасы

  • 0
  • 0

І
Жетпеген желмаямен жайлы орынға,
Кім білсін, жатыр бабам қай қорымда.
Жатыр ма әлде Сейхун жағасында,

Толық

Зырлап кетіп барады

  • 0
  • 0

Жұлдыздар ұйықтап таң алды,
Табиғат — ана мүлгіген.
Құшақтап байтақ даланы
Қарсы алдым шыққан күнді мен.

Толық

Әке алақаны

  • 0
  • 0

Көп өмірлер үлесінен құр қалып,
Көп жандарды кетті бізден жыл алып.
Әкем менің түсіме кеп енеді,
Түнде жатсам көлеңкедей ұрланып.

Толық

Қарап көріңіз