Өлең, жыр, ақындар

Памир

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1731
Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.
Күндеген оны күйініп,
Жел менен бұлттар қастасып,
Лақтырып желді үйіріп,
Тастаған бұлтты тасқа асып.
Тағы қыс Памир атанып,
Басынан көп жыл өткерді.
Бөктеріне апарып,
Қондырды тәжік көктемді.
Ел сыйын қайта ақтауды,
Өзіне Памир мұрат қып.
Көкала мұзды,
ақ қарды,
Ағызып жатыр бұлақ қып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қостанай

  • 0
  • 0

Көшелері көп емес,
Көлемі онша кең емес.
Бірақ та сол Қостанай
Еш қалаңнан кем емес.

Толық

Лилия

  • 0
  • 0

Алып қашқан атша бір
Жеткенінде жел келіп,
Тұңғиықта ақша гүл
Теңселеді тербеліп.

Толық

Бақыты үшін баланың

  • 0
  • 0

(Дүйсенге)
Майданнан алғаш келдім де,
Көйлекті тастап, жуындым.
Жаралы қолды көрді де,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар